ساکشن جراحی
انواع ساکن دندانپزشکی
ساکشن هایی که در دندانپزشکی مورد استفاده قرار می گیرند معمولاً ۲ نوع می باشند:
- ساکشن آبی یا بزاق کش
- ساکشن هوایی یا حجم بالا
ساکشن دندانپزشکی آبی
ساکشن دندانپزشکی از نوع آبی، که بزاق کش نیز نامیده می شود، وظیفه جمع آوری بزاق دهان و همچنین خونی که در حین ترمیم و کشیدن دندان در دهان جمع می شود را بر عهده دارد. این نوع ساکشن متداول دندانپزشکی به نحوی در دهان بیمار قرار می گیرد که تمامی بزاق موجود در دهان، تخلیه شود. در مورد این نوع ساکشن های دندانپزشکی می توان گفت که سبب اتلاف و هدر رفت مقدار زیادی آب می شوند. به نحوی که در هر دقیقه حجمی برابر با ۸ تا ۱۳ لیتر آب برای این منظور صرف می شود. با توجه به زمان بر بودن عمده ی فعالیت های دندانپزشکی، حجم آب مصرفی روزانه و نهایتاً مجموع مصرف آب، در هر دوره بسیار زیاد خواهد بود. به همین منظور پیشنهاد می شود ساکشن های دندانپزشکی آبی با انواع برقی یا بادی آن جایگزین شوند. این موضوع در سال های اخیر که بحران آبی، شدت یافته است، اهمیت بیشتری پیدا کرده است.
ساکشن دندانپزشکی هوایی
ساکشن دندانپزشکی هوایی نوعی دیگر از ساکشن های رایج در دندانپزشکی است. این نوع ساکشن دندانپزشکی با نام ساکشن حجم بالا نیز شناخته می شود. دستیار دندانپزشک، ساکشن دندانپزشکی هوایی را در مجاورت بخشی که نیازمند ترمیم است نگه می دارد و بدین وسیله کلیه مواد، ترشحات، مایعات، و خرده های دندان که در حین عملیات، شکسته می شوند جمع آوری می شود. عملکرد ساکشن های دندانپزشکی هوایی مشابه عملکرد جارو برقی پر قدرت می باشد. زیرا این نوع ساکشن قادر است هر آنچه که از مواد و ترشحات در دهان باقی مانده است را به راحتی و حتی بدون لمس دندان ها، از طریق مکش جمع آوری نماید. قدرت مکش این ساکشن حدود ۱۰ تا ۱۵ برابر ساکشن آبی می باشد. در واقع در این نوع ساکشن، هوا با سرعتی معادل ۱۵۰ تا ۲۰۰ کیلومتر در ساعت در جریان است که قدرت مکش زیاد به آن می بخشد. به صورت تقریبی، قدرت مکندگی این ساکشن، ۵۰ لیتر آب در هر دقیقه است و قادر است خرده های دندان و ترشحات و خون موجود در دهان را از فاصله ۱۰ تا ۱۵ میلی متری را جمع آوری کند.